brak zgody na badanie grupowe krwi
Przeprowadzenie dowodu badania grupy krwi nie ma charakteru obligatoryjnego. Pobranie krwi może nastąpić wyłącznie za zgodą osoby, której krew ma być pobrana. Osoba o ograniczonej zdolności prawnej, tj. pomiędzy trzynastym a osiemnastym rokiem życia, jak również osoba częściowo ubezwłasnowolniona, samodzielnie podejmuje decyzję o wyrażeniu zgody na pobranie krwi. Natomiast w wypadku osób, które nie ukończyły trzynastego roku życia, jak również osób całkowicie ubezwłasnowolnionych, niezbędne jest uzyskanie zgody przedstawiciela ustawowego. W braku jej uzyskania możliwe jest wystąpienie do sądu opiekuńczego o zarządzenie pobrania krwi w celu przeprowadzenia odpowiedniego dowodu.
Odmowa może być wyrażona zarówno na etapie rozpoznawania wniosku dowodowego, jak również w okresie późniejszym przed przystąpieniem do czynności pobrania krwi. Cofnięcie zgody na późniejszym etapie, np. w trakcie przeprowadzania badań, nie stanowi przeszkody dla dokończenia czynności.
Z jednej strony ustawa nie wprowadza obowiązku poddania się grupowemu badaniu krwi, z drugiej jednak przyjmuje się, że odmowa udziału w badaniu podlega ocenie sądu, który rozważa przyczyny odmowy mając w szczególności na uwadze poziom umysłowy oraz stopień wyrobienia życiowego strony odmawiającej i na podstawie art. 233 § 2 kodeksu postępowania cywilnego ocenia, jakie znaczenie należy nadać odmowie.
Przeszkody w przeprowadzeniu dowodu z badania krwi, stwarzane przez stronę zobowiązaną do poddania się temu badaniu, mogą być podstawą, opartego na domniemaniu faktycznym, ustalenia sądu zgodnego z twierdzeniami strony przeciwnej.
Reasumując jakkolwiek brak jest obowiązku poddania się grupowemu badaniu krwi, to niemniej jednak odmowa udziału w badaniu podlega ocenie sądu, który rozważy przyczyny odmowy.