Odpowiedzialność sprzedawcy za wady kupionej rzeczy
Co zrobić, gdy w zakupionym mieszkaniu lub samochodzie ujawnia się wada?
Otóż, zawierając umowę sprzedaży, sprzedawca bierze na siebie odpowiedzialność za wydanie kupującemu rzeczy o odpowiedniej jakości i odpowiednich właściwościach. Chodzi tutaj o jakość i właściwości, których w świetle istniejących okoliczności kupujący ma prawo spodziewać się po nabywanej rzeczy. Powyższy obowiązek wynika z treści art. 556 kodeksu cywilnego.
Otóż, zawierając umowę sprzedaży, sprzedawca bierze na siebie odpowiedzialność za wydanie kupującemu rzeczy o odpowiedniej jakości i odpowiednich właściwościach. Chodzi tutaj o jakość i właściwości, których w świetle istniejących okoliczności kupujący ma prawo spodziewać się po nabywanej rzeczy. Powyższy obowiązek wynika z treści art. 556 kodeksu cywilnego.
Przepisy o rękojmi za wady nie są jedynym instrumentem ochrony interesu kupującego. Swoich roszczeń można dochodzić zarówno na podstawie ogólnych przepisów dotyczących odpowiedzialności odszkodowawczej, jak i na podstawie przepisów dotyczących gwarancji jakości. Kupujący może dokonać swobodnego wyboru reguł dochodzenia odpowiedzialności sprzedawcy w zależności od okoliczności sprawy oraz wyników kalkulacji ewentualnej naprawy.
W niniejszym artykule, poddam pod rozwagę odpowiedzialność sprzedawcy na podstawie przepisów o rękojmi za wady rzeczy sprzedanej, odpowiedzialność sprzedawcy przyjmuje w tym przypadku charakter odpowiedzialności absolutnej, której wyłączną przesłanką jest stwierdzenie wadliwości przedmiotu sprzedaży. Nie jest konieczne wykazywanie szkody jaką poniósł kupujący, winy sprzedawcy czy tez związku przyczynowego. W konsekwencji zaś, wystarczającą przesłanką w tym przypadku jest samo stwierdzenie istnienia wady, która powoduje zmniejszenie wartości rzeczy kupionej.
W wyniku stwierdzenia wady, kupujący może żądać od sprzedającego wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. Nie można jednak zapomnieć, że powyższe uprawnienia kupujący może wykonać jedynie w określonym terminie. Kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmi, jeśli wada fizyczna nie zostanie stwierdzona przed upływem dwóch lat, a w przypadku nieruchomości – przed upływem pięciu od dnia wydania rzeczy kupującemu. Po stwierdzeniu zaś wady w ww. terminie, kupujący może dochodzić swoich roszczeń w ciągu roku od dnia stwierdzenia wady. Należy jednak pamiętać, że upływ terminu do stwierdzenia wady nie pozbawia kupującego możliwości wykonania uprawnień z tytułu rękojmi, jeżeli sprzedawca wadę podstępnie zataił.
Terminy do skorzystania z uprawnienia z tytułu rękojmi (2 i 5 lat) obowiązują od dnia 25.12.2014 roku, tj. od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Na gruncie poprzedniego reżimu prawnego obowiązywały inne terminy wykonania uprawnień tj. rok – w przypadku ruchomości i 3 lata – w przypadku wad budynku. Dla zastosowania odpowiedniej ustawy, kluczowe znaczenie ma moment zawarcia umowy.